12 Eylül 1980 Cuma günü...
Günümüz gençlerinin bilmediği sadece duydukları bir tarih, dönemi yaşayanların ise kap kara anılarıyla unutamadıkları bir zaman.
Yıl olmuş 2013 evlatlarımız var rüzgarın esintisinden sakındığımız "daha o çocuk" dediğimiz evlatlarımız. Gençlerimiz var hayatı sanal alemde gören, pembe toz bulutları içerisinde yaşayan gençlerimiz.
12 Eylül 1980 yılında da evlatlarımız vardı filiz gibi pırıl pırıl, gençlerimiz vardı hemde dağ gibi gençler onların klavyeleri yoktu, oyuncakları hiç olmamıştı. Sırtlarında ağır yükleri vardı sözde değil özde yükler.
Gençlerimiz vardı 1980 de. Hayalleri vardı, umutları vardı onların, gelecekleri vardı. Onlar da ana kuzuları idi, babalarının umutlarıydı. Hayalleri kendileri için değildi ülkeleri içindi onların.
Daha o yaşta "feda" demişlerdi gençliklerine. Başı dik onurluydu onlar "Baş verirlerdi baş eğmezlerdi" onlar. Toplumun gururuydu, onuruydu onlar.
Kahpe Eylül geldi ansızın, o imrenilesi, tek hedefi ülkesi olan ana kuzularımızı aldı bizden.
12 Eylül 1980 karaların karası Eylül. Ayrılıkların kahpesi Eylül. Ülkemizin geleceğini kara topraklara gömdü.
12 Eylül 1980, "Unutmak Tükenmektir" demiş üstat ne unuturuz ne de unuttururuz "Kara Eylül"ü.
Günümüz gençlerinin bilmediği sadece duydukları bir tarih, dönemi yaşayanların ise kap kara anılarıyla unutamadıkları bir zaman.
Yıl olmuş 2013 evlatlarımız var rüzgarın esintisinden sakındığımız "daha o çocuk" dediğimiz evlatlarımız. Gençlerimiz var hayatı sanal alemde gören, pembe toz bulutları içerisinde yaşayan gençlerimiz.
12 Eylül 1980 yılında da evlatlarımız vardı filiz gibi pırıl pırıl, gençlerimiz vardı hemde dağ gibi gençler onların klavyeleri yoktu, oyuncakları hiç olmamıştı. Sırtlarında ağır yükleri vardı sözde değil özde yükler.
Gençlerimiz vardı 1980 de. Hayalleri vardı, umutları vardı onların, gelecekleri vardı. Onlar da ana kuzuları idi, babalarının umutlarıydı. Hayalleri kendileri için değildi ülkeleri içindi onların.
Daha o yaşta "feda" demişlerdi gençliklerine. Başı dik onurluydu onlar "Baş verirlerdi baş eğmezlerdi" onlar. Toplumun gururuydu, onuruydu onlar.
Kahpe Eylül geldi ansızın, o imrenilesi, tek hedefi ülkesi olan ana kuzularımızı aldı bizden.
12 Eylül 1980 karaların karası Eylül. Ayrılıkların kahpesi Eylül. Ülkemizin geleceğini kara topraklara gömdü.
12 Eylül 1980, "Unutmak Tükenmektir" demiş üstat ne unuturuz ne de unuttururuz "Kara Eylül"ü.
Yorumlar
Yorum Gönder